پایگاه خبری کرج امروز، حافظه شهری فقط چند برگه کاغذ یا چند عکس قدیمی نیست؛ حافظه شهر شناسنامه‌ای است که هویت جمعی ما را شکل می‌دهد و تاریخ تحولات اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی شهر را بازتاب می‌دهد. وقتی این اسناد از بین می‌روند، در حقیقت بخشی از داستان شهر پاک می‌شود؛ داستانی که باید نسل به نسل منتقل شود،تا عنوان شود یک شهر چگونه گسترش پیدا کرده و در این توسعه چه کسانی دخیل بوده اند.

در یک قرن اخیر، اسناد و مدارک مربوط به مدیریت شهری، بیش از آنکه در آرشیوهای ملی نگهداری شوند، در معرض فراموشی و نابودی قرار گرفته‌اند. این اسناد نه کاملاً دولتی‌اند و نه خصوصی، و به همین دلیل مسئولیت اصلی نگهداری آن‌ها بر دوش نهاد مدیریت شهری است.

رابطه میان مدیریت شهری و مردم رابطه‌ای دوطرفه است که هنوز به درستی تعریف نشده، مدیریت شهری موظف است هم شهر را مدیریت کند و هم گذشته شهر را برای شهروندان یادآوری کند تا پروژه های جدید برای شهروندان قابل درک باشد. بنابراین حفظ و نگهداری و نشر این آثار می تواند یکی از اقدامات خوبی باشد که در این زمینه می‌توان انجام داد تا اعتماد دوجانبه میان مردم و مدیریت شهری بهتر و بیشتر شود.

تجربه بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا نشان می‌دهد که بدون حفاظت از حافظه شهری، رابطه مردم و مدیریت شهری ناقص خواهد ماند. این اسناد نه تنها منبع پژوهش و تاریخ‌نگاری‌اند، بلکه می‌توانند در قالب مستند، نمایشگاه، یا حتی پروژه‌های آموزشی به زندگی امروز ما بازگردند.

امروز باید یادآور شد که حفاظت از حافظه شهر یک وظیفه ثانویه یا تشریفاتی نیست؛ بلکه ضرورتی‌ست حیاتی. هر نقشه،عکس و هر سندی که امروز از دست می‌رود، فردا یک شکاف جبران‌ ناپذیر در هویت شهری ما ایجاد خواهد کرد.

بنابراین اکنون زمان آن رسیده است که موضوع حفظ اسناد و آثار مدیریت شهری، به یک اولویت اصلی در برنامه‌ریزی‌ مدیریت شهری تبدیل شود؛ چرا که بدون حافظه، هیچ شهری آینده‌ای روشن نخواهد داشت.

محسن پوراسماعیل - کارشناس مدیریت فرهنگی